De Franse Netflix-serie Lupin is een hit. Dat is vooral te danken aan hoofdrolspeler Omar Sy, die de Franse meesterdief uit de boeken van Maurice Leblanc wereldwijd nieuw leven in blaast. Met een sociaal geëngageerde verwijzing naar het Frankrijk van nu, maar zonder in te boeten op het onweerstaanbaar vermakelijke van het verhaal. Gentlemen’s Watch zoomde met Sy over zijn overstap naar de VS, het gebrek aan een plan en hoe het was om een kwartier alleen met de Mona Lisa in één ruimte te staan.
Tekst Jorrit Niels Fotografie Marcel Hartmann (Netflix)
“Vijf avonden achter elkaar een nagenoeg uitgestorven Louvre binnenlopen voor je werk en bijna alleen genieten van wat daar hangt en staat… Wie kan dat nou zeggen?” Aldus een enthousiaste Omar Sy via onze Zoom-verbinding.
De 43-jarige acteur spreekt met ons vanuit zijn huis in Los Angeles en verbergt zijn trots voor de succesvolle Netflix-hit logischerwijs niet. Sy: “Als je een kwartier alleen voor de Mona Lisa kunt staan en het Louvre tijdelijk overneemt…. Echt, dat was een magisch moment.”
Dat de nieuwe serie van Sy aanslaat, is een understatement. Met ruim 70 miljoen kijkers was Lupin de eerste grote Netflix-hit van 2021 en staat daarmee op gelijke hoogte met ‘streaming-grootheden’ als The Queen’s Gambit and Bridgerton. Deel twee van Lupin staat gepland voor deze zomer.
Dat ‘uit elkaar trekken’ van het eerste seizoen komt door het coronavirus. Maar Sy belooft dat we in het tweede deel van seizoen één, minstens een even zo groot spektakelstuk krijgen als de Louvre-aflevering. Parijse iconen maken een ‘spectaculaire terugkeer’, aldus de Fransman.
Hoewel een echt compleet tweede seizoen nog niet is aangekondigd, is de kans groot dat ook dat er komt. Schrijver en mede-bedenker George Kay opperde al het idee om een Lupin/Sherlock Holmes crossover op te zetten. In een recent interview met de Britse Radio Times bevestigde hij zelfs dat daar al ‘zeer vroege discussies’ over zijn geweest.
Maar voor wie de Franse serie nog niet heeft ‘gebinged’: Lupin is gebaseerd op de boeken van Maurice Leblanc over de gentleman-dief Arsène Lupin. Sy’s karakter Assane Diop is gebiologeerd door dit fictieve karakter en heeft zich opgewerkt in de Franse samenleving om zijn overleden vader te wreken. Hij gebruikt daarvoor de fictieve verhalen van Leblanc om zijn vijanden te slim af te zijn.
Het resultaat is een energieke, spannende en razendsnelle serie die geen minuut verspilt. Het is zonder twijfel Sy, de sympathieke hoofdrolspeler, die er als acteur en creative director van de serie voor zorgt dat het één van de meest onweerstaanbare nieuwe series van 2021 is.
Sy leerden we voor het eerst kennen door zijn rol in de Franse blockbuster Intouchables. Hij deed daarna wat uitstapjes in de VS met rollen in kassuccessen als X-Men, Jurassic World en de Dan Brown-verfilming Inferno, maar blijft ook nog steeds in Frankrijk successen afleveren met films als Samba, Knock en het recente Police.
De in Parijs geboren zoon van West-Afrikaanse immigranten is succes inmiddels gewend, maar beseft zich het culturele belang van een icoon als Arsène Lupin. “Ik heb meerdere grote projecten mogen doen en dit is er één van. Toen het eenmaal klaar was, realiseerde ik mij pas wat de omvang was van wat we maakten. Dan begin je toch wel te hopen dat het publiek het ook wat vindt! En als de reacties goed zijn, dan is er toch wel een opluchting hoor, dat zal ik niet ontkennen. Er waren in eerste instantie ook wat reacties waarom een zwarte acteur de rol moest spelen. Dat verbaasde mij allerminst en ik heb mij er daarom ook niets van aangetrokken. De boeken staan voor de archetypische Fransman en ik ben een Fransman.”
Het begon echter met een heel andere wens, buiten Lupin.
“Inderdaad, ik had al langere tijd de ambitie om eens samen te werken met Gaumont. Dat is de eerste en dus oudste filmmaatschappij ter wereld. Sinds 1895 overleven ze ondanks Amerikaanse concurrentie, wereldoorlogen, economische crises en zelfs de opkomst van streaming. Al snel speelden ze daarop in en produceerden Narcos voor Netflix.”
Je wilde deel uitmaken van die historie?
“Dat was een grote wens. En zij wilden dat ook. Voor mij een enorme eer. Zo kwamen we uit op een serie. Toen stelden ze mij een zeer zeldzame vraag: ‘Wat zou je willen doen?’ Al snel bleek Lupin het perfecte personage. Als ik Engels was geweest, had ik James Bond willen zijn, dus dan maar het beste Franse alternatief. Lupin heeft alles in zich. Mogelijkheden voor drama, actie, lichtheid, verleiding, romantiek. Je kunt dat allemaal spelen, wat voor een acteur geweldig is.”
Maar waarom dan niet Lupin zélf spelen?
(lacht) “Logische denkwijze en we hebben lang nagedacht over hoe we een moderne Arsène Lupin konden neerzetten. Uiteindelijk hebben we voor een omweg gekozen. Op deze manier konden we ook het boek een plek geven in de serie. Het is een hommage aan Maurice Leblanc.”
Was je zelf fan van de boeken?
“Zoals elke Fransman kende ik Lupin, maar alleen als fenomeen. En ik ben een 80’s kind, dus ik was ook bekend met de Japanse manga-serie over dit karakter. Je kunt het ‘t beste vergelijken met Kuifje: iedereen kent ‘m en het staat synoniem voor avontuur. Het is geschikt voor het hele gezin zonder kinderachtig te zijn. Vermaak met goed geschreven karakters en een paar onverwachte twists, dat hebben we allemaal soms wel even nodig in deze tijden.’
Wat zegt Lupin over het Frankrijk van vandaag?
“Leblanc was een scherpe waarnemer van de samenleving en we wilden dat de serie hetzelfde zou zijn. Dat zit ook in de boeken. Lupin groeide op in armoede en werd een gentleman-dief om zijn vader te wreken. Wij vertellen hetzelfde, alleen dan in het hier en nu.”
Op wat voor manier bijvoorbeeld?
“Mijn karakter heeft niet veel nodig om zich te vermommen: hij voegt zich bij het soort mensen dat niet wordt opgemerkt en hij verdwijnt daardoor als het ware. Het idee van een gentleman-dief vond ik erg leuk, maar ik wilde het ook een beetje ondermijnen en er een sociale invalshoek aan geven. Ik ben opgegroeid in de banlieues en heb dingen gezien die niemand zou mogen meemaken. Racisme is een wereldwijd probleem en ook in Frankrijk is dat helaas nog steeds aanwezig. Tegelijkertijd moest dat deel niet te geforceerd overkomen. De thema’s moeten overkomen op de kijker, niet afdoen aan het vermakelijke aspect van de serie. Ik denk dat het ons is gelukt om die boodschappen licht te houden zonder in te boeten op effectiviteit.”
Maar ze worden wel benoemd.
“Je kunt en mag dat niet ontkennen. Het hebben van een Frans-Afrikaanse etnische oorsprong is erg belangrijk in de serie. De doelwitten van het personage zijn het Franse establishment en de oude elite in zeer klassieke Parijse omgevingen. Assane is zich bewust van hoe de traditionele Franse samenleving naar hem kijkt en hij gebruikt die vooroordelen vaak om zijn slachtoffers te misleiden. Lupin is natuurlijk gemaakt om te entertainen, maar ik wil ook laten zien hoe het vandaag de dag is om Frans te zijn. Want, het archetype verandert.”
Is deze genoeg vertegenwoordigd in de Franse film?
“Langzaamaan. Je ziet het beter worden. Ik ben trots dat ik mijn steentje kan bijdragen, maar ik ben ook voorzichtig. Het is lastig. Aan de ene kant heb je een podium door je bekendheid en voel je de druk om je uit te spreken over onrecht. Aan de andere kant zijn er mensen die je verantwoordelijkheden proberen op te dringen. Een ingewikkelde balans, maar ik ben in ieder geval niet van een belerend vingertje. Als mensen mijn werk zien, het ze aan het denken zet en als dat met regelmaat iemand tot nieuwe inzichten laat komen, dan vind ik dat geweldig. Ik maak films, of series, om mensen iets te laten voelen en te entertainen. Vooral dat laatste moet je niet vergeten. Er zijn nog steeds meerdere versies van het land Frankrijk. En het ene Frankrijk blijft nog te vaak gesloten voor het andere Frankrijk. Toch probeer ik altijd te kijken naar de kieren, de scheurtjes, en probeer daar doorheen te kruipen. En vanuit daar iets te veranderen.”
Je woont nu in de VS. Hoe vergelijk je dat wereldje met het Franse filmwereldje?
“Oh in essentie is het overal zo ongeveer hetzelfde. In Amerika krijg ik de kans om het soort films te maken waarmee ik ben opgegroeid. De grote blockbusters. Een droom met die enorme sets. Het is fantastisch om dat te ervaren, maar ook in Frankrijk de mogelijkheid hebben om heel ander werk af te leveren.”
Was het ook weer vanaf nul beginnen?
“Niet compleet natuurlijk, maar in zekere zin wel. Het is niet mijn moedertaal dus dat blokkeert je soms ook. Ik was in Frankrijk gewend om een carrière te hebben met toegang tot kansen. Het was inspirerend en nederig makend om hier in de VS weer een stap terug te moeten doen.”
LA zal geen straf zijn.
“Zeker niet! We wonen niet in de stad, maar vol in het groen, uitkijkend op een vallei. Prachtig! Het is de perfecte manier om mij uit de werkmodus te halen.”
Het is tien jaar sinds Intouchables. Wat is de grootste verandering die je hebt meegemaakt als je terugkijkt?
“Dat is vooral iets voor mijn familie om te beantwoorden, haha. Ik hoop dat ik wat wijzer ben geworden en een beter bewustzijn heb van de wereld om mij heen. Dat ik kan bijdragen door kleine veranderingen aan te brengen in de manier waarop we verhalen vertellen, met een diverser team. Dat zou fantastisch zijn.”
Was Intouchables een persoonlijk keerpunt voor je?
“Het is cliché om te zeggen, maar absoluut. Alles werd toen anders omdat ik opeens keuzes had. Een bredere keuze in films. Een bredere keuze in met wie ik wilde werken. De keuze om zelfs te werken in het Engels. Een keerpunt in andere zin is dat ik ook meer microfoons onder mijn neus heb hangen en dat heeft mij voorzichtiger gemaakt in wat ik zeg. Dat leer je snel hoor, in deze wereld.” (lacht)
Welk advies heeft je het meest geholpen in je carrière?
“Het is meer een gedachte: het is niet moeilijk om vooruit te komen als je niets te verliezen hebt. Als mensen mij vroeger ‘klein’ probeerden te maken, liet ik mij dat zo min mogelijk beïnvloeden. Mijn droom was om een werkend acteur te worden én te blijven. Dus heb ik altijd mijn blik vooruit gericht en bleef ik proberen.”
Wat staat er nu op je to-do list?
(grijnst) “Oh die heb ik al heel lang losgelaten! Mijn levensplan van vroeger was zoveel bescheidener dan hoe ik nu leef en mag leven. Elke keer sta ik er weer versteld van als er iets nieuws op mijn pad komt. Zoals Lupin. Het enige dat ik ooit wilde is gelukkig zijn met een familie en het leven wat makkelijker maken voor mijn ouders. Ik heb de illusie laten varen dat ik sterker ben dan het leven. Dus wat te doen? De juiste keuzes maken en genieten.”
Lupin is nu te zien op Netflix
Sy’s Beste
Intouchables (2011)
De l’autre côté du périph (2012)
Mood Indigo (2013)
Samba (2014)
X-Men: Days of Future Past (2014)
Jurassic World (2015)
Burnt (2015)
Inferno (2016)
Knock (2017)
Transformers: The Last Knight (2017)
Le Flic de Belleville (2018)
The Call of the Wild (2020)
Soul (2020, Franse versie)
Lupin (2020-nu)
English 
Dutch 
German