Sensationele krantenkoppen en dito verhalen. Alles is al over Robbie Williams gezegd en geschreven, behalve de waarheid. Met zijn nieuwe documentaire Robbie Williams brengt de muziekicoon hier verandering in. Gentlemen’s Watch sprak hierover met de Britse artiest.
Tekst: Annika Hoogeveen
Waarom nú een documentaire?
Waarom niet? Netflix vroeg het mij. Ze vroegen het vijf jaren geleden niet en wie weet of ze het over vijf jaren nog een keer zouden hebben gevraagd. Het verzoek lag op tafel en ik dacht: ‘Oké, dat klinkt goed.’
De documentaire behandelt vrij zware, maar actuele onderwerpen als alcohol- en drugsgebruik en verslaving, en geestelijke gezondheidsproblemen. Ben je niet bang dat het te confronterend is?
Nee. (eerste een uitgestreken gezicht, daarna lachend)
Kan de docu worden beschouwd als een waarschuwingsverhaal?
Wat ik het meest belangrijk vind is dat het als een onderhoudend verhaal wordt gezien. Mijn grootste angst was dat het simpelweg saai zou worden. Maar veelzeggend is dat mensen er naar kijken. Na aflevering één willen ze de tweede aflevering zien. Uiteindelijk eindigen ze allemaal bij aflevering vier. Dat is voor mij het meest essentiële geweest in het gehele proces; vanaf Netflix’ verzoek tot er met jou over te praten.
Is de documentaire een manier om ‘verlossing’ te bieden met betrekking tot jouw persoon en reputatie? Dat het meer inzicht biedt in jouw onrustige jaren?
Het is allereerst een manier om vier uren op een streamingsplatform te krijgen. Wanneer de documentaire te zien is en de ontvangst ervan duidelijk is… Ik vermoed dat ik dán pas begrijp wat dit gehele proces –psychologisch gezien– voor me betekent. En of het ook een verandering teweegbrengt in het beeld dat mensen van mij hebben. Daarnaast is het van belang voor mij, als mens, om zeggenschap te hebben over het narratief van Robbie Williams. Deze documentaire heeft mijn goedkeuring, in tegenstelling tot negenennegentig procent van de dingen die over Robbie Williams zijn geschreven, getweet en op Instagram gepost: wat er bij en met Robbie is gebeurd, wat hij heeft gedaan. De persoon die in die verhalen voorkomt herken ik niet. Maar wel de Robbie die in deze documentaire te zien is.
Het ontkracht ook bepaalde geruchten? In de documentaire geef je aan dat jij ook muziek voor jouw nummers schreef en niet alleen bijvoorbeeld Guy Chambers.
Waarschijnlijk wel. Mensen hebben mij nooit gezien als iemand die echt liedjes schreef, dus ik vermoed dat men mij niet beschouwt als een talentvol persoon. Er is geen twijfel mogelijk over mijn talent als het gaat over mijn gedrag in de spotlights –entertainen– aangezien dat min of meer opscheppen is. Mijn showmanship… ik denk niet dat er ooit concurrentie is geweest op dat vlak. Het is moeilijk om aan te wijzen wat ik precies doe dat van enige waarde is. Daarom denk ik dat mensen er ten onrechte vanuit gaan dat ik altijd weinig van doen heb gehad met betrekking tot mijn eigen carrière en dát vind ik beledigend.
Is Robbie Williams ook een manier om banden aan te halen met bepaalde mensen uit jouw verleden?
Nee. Ik denk dat de meeste banden niet meer te repareren zijn en daar ben ik best blij mee.
Zat er tussen die drie decennia aan beeldmateriaal iets dat té expliciet was voor de uiteindelijke documentaire?
(begint te glimlachen tijdens de vraag) Gewoon een paar dingen die ik heb gezegd over bepaalde mensen, waar zowel zij als ik zonder konden. Bepaalde volwassenen om mij heen die het beste met mij voorhebben, gaven aan dat dat een probleem zou kunnen opleveren. Daarnaast is het sowieso niet interessant voor de kijker. Het zou voorbijgaan aan de mensen die de documentaire kijken, maar niet aan de mensen over wie het gaat. Bovendien, ze zouden mij dan kunnen aanklagen. (grijnst)
Nobody someday. Het kwam voorbij in het beeldmateriaal en het is ook de titel van één van jouw nummers. Ben je nu de versie van de ‘niemand’ die je ooit hoopte te zijn.
De term nobody someday was waarschijnlijk een red herring – een verkeerd begrip – omdat ik niet geloof dat ik ooit ‘een niemand’ wilde zijn. Wat ik wel wilde zijn was een iemand die ervan geniet om een iemand te zijn en dat heb ik bijna bereikt. (glimlacht)
Jouw oudste dochter verschijnt een paar keer in beeld terwijl je het materiaal aan het bekijken bent. Mogen jouw kinderen de documentaire kijken wanneer ze ouder zijn en wat hoop je dat ze ervan meenemen?
Op dit moment zijn ze toch te jong: ik heb een zoon van drie, een dochter van zes, een negenjarige zoon en een dochter die elf jaar is. Wanneer ze het nu zouden gaan kijken: de jongste drie zouden zich gelijk vervelen en de elfjarige zou het sowieso niet moeten zien. Het bevat te veel waarheid over haar papa.
De tweeledigheid van een Robbie Williams concert: achter het plezier dat de fans ervaren zitten pijnlijke emoties, zoals verdriet en paniek, die jij voelde en moest verbergen.
Het zou onwaar zijn om te zeggen dat ik er zelf níet van genoot. Maar er waren ook momenten dat mijn geestelijke gezondheid verslechterde en ik moest doen alsof ik mijzelf vermaakte. Daar tegenover staan momenten wanneer ik volledig begrijp dat ik een gave heb gekregen in dit leven; het werk dat ik doe en de levensstijl die ik leef. Het is erg gecompliceerd en zelf begrijp ik het ook niet helemaal.
Als bezoeker van jouw concerten heb ik mij in ieder geval altijd enorm vermaakt.
Dankjewel. Bless you.
Nadat je deel had uitgemaakt van Take That, was er ooit nog een kans op een normaal leven?
Een normaal leven leiden nadat je zoiets hebt beleefd –onderdeel zijn van een erg succesvolle boyband– is volgens mij onmogelijk, ongeacht of ik daarna de carrière ging najagen die ik uiteindelijk heb gehad. Van je zestiende tot eenentwintigste heb je ongelooflijk veel succes; je staat op de top van de berg. Maar daar realiseer je je dat er niets is. En dat kan je realiteitszin ernstig verstoren. Ik denk dat dat iets is waar je nooit volledig van herstelt. Een zo goed mogelijk spiritueel leven leiden, dat is de enige manier om ermee om te gaan. Jezelf voorbereiden op de extreme verstoring van je leven. Spiritueel word je teruggeworpen op jezelf. Meer dan je ooit had verwacht.
Wie is Robbie Williams op dit moment: Britse popartiest, kunstenaar of iemand anders?
Ik ben aan het transformeren en herontdek mijzelf. Ik word iets anders; iets dat meer facetten en bekwaamheden heeft dan ik ooit bezat. Creatief gesproken is het een geweldige tijd om mij te zijn. Ik geniet ervan om dingen te bedenken: of dat nu een zakelijk idee, tekening, geschreven stuk, liedtekst of een melodie is. Het is plezierig en ik vind het erg opwindend. Ik heb een leuke tijd…
De documentaire Robbie Williams is vanaf nu te zien bij Netflix
Dutch 
English