Iedere liefhebber van klassieke auto’s droomt er stiekem van: een vergeten schuur opentrekken, om daar, verscholen onder een dikke laag stof, een ongeschonden oldtimer te ontdekken. Voor hetzelfde geld vind je een Aston Martin DB6 MK2 Vantage. You never know…
Tekst Jeroen Jansen Beeld Tom Gidden, Courtesy of RM Sotheby’s
Glimmende auto’s spreken voor zich: voor die mobielen is goed gezorgd. Ze zijn vertroeteld, hersteld, gewassen. Er is van ze gehouden. Toch gaat het hart van menig autoliefhebber nog veel sneller kloppen van een schuurvondst, dan van een klassieker in concoursstaat. De barnfind is omringd met mysterie: wat heeft een auto meegemaakt? Van wie was ‘ie? Waarom heeft die persoon ervoor gekozen om zijn pareltje te parkeren en niet meer aan te raken? En was dit überhaupt een keuze?
De hier afgebeelde Aston Martin, een DB6 MK2 Vantage uit 1970, heeft de afgelopen dertig jaar staan verstoffen in een opslag. En zoveel vragen als er rijzen, zoveel blijven er ook onbeantwoord. Het is niet eens duidelijk wanneer de laatste eigenaar, inmiddels overleden, de auto op de kop heeft getikt. Wél zijn er facturen aanwezig die dateren van 1984, waarop ook de familienaam van de laatste eigenaar prijkt. Dus aannemelijk is dat de auto toen al op naam van wijlen zijn Britse baasje stond.
Niet instappen en wegrijden
Wel is duidelijk dat het niet om zomaar een uit een garage getrokken Aston gaat. De DB6 MK2 is hekkensluiter van de DB6-familie. Hij kwam standaard met stuurbekrachtiging, had een iets andere koppeling en kon naar wens worden uitgerust met automatische transmissie of een ZF-handbak. De belangrijkste toevoeging was het optionele Vantage-uitrustingsniveau. Slechts 71 DB6’en rolden de fabriek uit als Vantage, waarmee het een zeldzame extra is. Deze auto heeft die felbegeerde extra.
Het ‘Vantage-pakket’ bestond uit meer paardenkrachten, bredere wielen, uitgeklopte wielkuiplijsten en een nieuw ontworpen interieur dat het gat tussen DB6 en diens opvolger de DBS een tikkie kleiner maakte. De auto op deze pagina’s, een rechtsgestuurde, kreeg de chique kleur Fiesta Red. Het vernieuwde interieur werd gestoken in classy zwart leer. Die kleur en dat interieur draagt de auto nu nog steeds. Ook zijn originele zescilinder lijnmotor met 285 pk ligt nog keurig onder de motorkap.
Wie iets weet van barnfids, weet dat het geen kwestie van instappen en wegrijden is. De Aston mag dan al jaren binnen hebben gestaan en van een – wellicht – oud vrouwtje zijn geweest, voor auto’s geldt: stilstand is achteruitgang. De body, volledig origineel en intact, is even prachtig als altijd, maar verdient een goede portie tender love and care. En ook de techniek heeft flink aandacht nodig. Alleen al op de foto’s zie je uitgedroogde rubbers, sporen van het roestmonster en stof. Veel stof.
Mooier kan bijna niet
Toch is het bijna niet mogelijk om een mooier, oorspronkelijker, beter én spanneder exemplaar van een DB6 MK2 Vantage op de kop te tikken. De tijd heeft stilgestaan in deze auto. Hij is op een goede dag weggezet en ‘vergeten’. Op de achterbank ligt nog een krantje. Misschien wel van de dag waarop de eigenaar besloot zijn bolide binnen te zetten en de sleuteltjes voor zeker dertig jaar op te bergen. Je weet het niet. Juist dat mysterie maakt deze Aston al waardevoller dan menig andere klassieker.
Hoe waardevol, dat hangt een beetje af van de gek die er iets voor geeft. De specialisten van RM Sotheby’s ramen de auto op zo’n 160.000 tot 200.000 euro. Daarmee is de auto, met alle respect, een koopje. Volgens waarde-orakel Hagerty levert een auto als deze in acceptabele toestand een miljoen op. In concoursstaat loopt die waarde op tot 1,5 miljoen euro. Maar, eerlijk is eerlijk, deze auto wil je helemaal niet klaarstomen voor het concours. Deze wil je behouden. Eren. Maar: wél rijden.
Dutch 
English